afortalezar - verbo
a·for·ta·le·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
afortalezo afortalezas afortaleza afortalezamos afortalezais afortalezam
| afortalezava afortalezavas afortalezava afortalezávamos afortalezáveis afortalezavam
| afortalezei afortalezaste afortalezou afortalezamos / afortalezámos afortalezastes afortalezaram
| afortalezara afortalezaras afortalezara afortalezáramos afortalezáreis afortalezaram
| afortalezarei afortalezarás afortalezará afortalezaremos afortalezareis afortalezarão
| afortalezaria afortalezarias afortalezaria afortalezaríamos afortalezaríeis afortalezariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| afortalezar
| Gerúndio
|
afortaleze afortalezes afortaleze afortalezemos afortalezeis afortalezem
| afortalezasse afortalezasses afortalezasse afortalezássemos afortalezásseis afortalezassem
| afortalezar afortalezares afortalezar afortalezarmos afortalezardes afortalezarem
| - afortaleza (afortalezes) afortaleze afortalezemos afortalezai (afortalezeis) afortalezem
| Pessoal afortalezar afortalezares afortalezar afortalezarmos afortalezardes afortalezarem
| afortalezando
Particípio passado
afortalezado | afortalezada | afortalezados | afortalezadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : afortalezamento
|