enxurdar - verbo
en·xur·dar pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enxurdo enxurdas enxurda enxurdamos enxurdais enxurdam
| enxurdava enxurdavas enxurdava enxurdávamos enxurdáveis enxurdavam
| enxurdei enxurdaste enxurdou enxurdamos / enxurdámos enxurdastes enxurdaram
| enxurdara enxurdaras enxurdara enxurdáramos enxurdáreis enxurdaram
| enxurdarei enxurdarás enxurdará enxurdaremos enxurdareis enxurdarão
| enxurdaria enxurdarias enxurdaria enxurdaríamos enxurdaríeis enxurdariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enxurdar
| Gerúndio
|
enxurde enxurdes enxurde enxurdemos enxurdeis enxurdem
| enxurdasse enxurdasses enxurdasse enxurdássemos enxurdásseis enxurdassem
| enxurdar enxurdares enxurdar enxurdarmos enxurdardes enxurdarem
| - enxurda (enxurdes) enxurde enxurdemos enxurdai (enxurdeis) enxurdem
| Pessoal enxurdar enxurdares enxurdar enxurdarmos enxurdardes enxurdarem
| enxurdando
Particípio passado
enxurdado | enxurdada | enxurdados | enxurdadas |
|
Flexiona como : amar
|