acontiar - verbo

a·con·ti·ar

transitivo; transitivo; pronominal

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
acontio
acontias
acontia
acontiamos
acontiais
acontiam
acontiava
acontiavas
acontiava
acontiávamos
acontiáveis
acontiavam
acontiei
acontiaste
acontiou
acontiamos / acontiámos
acontiastes
acontiaram
acontiara
acontiaras
acontiara
acontiáramos
acontiáreis
acontiaram
acontiarei
acontiarás
acontiará
acontiaremos
acontiareis
acontiarão
acontiaria
acontiarias
acontiaria
acontiaríamos
acontiaríeis
acontiariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
acontiar Gerúndio
acontie
aconties
acontie
acontiemos
acontieis
acontiem
acontiasse
acontiasses
acontiasse
acontiássemos
acontiásseis
acontiassem
acontiar
acontiares
acontiar
acontiarmos
acontiardes
acontiarem
-
acontia (aconties)
acontie
acontiemos
acontiai (acontieis)
acontiem
Pessoal

acontiar
acontiares
acontiar
acontiarmos
acontiardes
acontiarem
acontiando

Particípio passado
acontiadoacontiada
acontiadosacontiadas

Flexiona como : amar

adjetivo PP : acontiado

forma nominal : acontiamento